Baziren behin bi anai, Ataungo domoaren inguruan bizi zirenak. Bi jentil txiki ziren, Agaotz eta Aizkaizto izena zuten. Aitzeta eta Asundegiren semeak ziren. Beti elkarrekin ibiltzen ziren eta bien artean harreman ona zuten, lagunik onenak balira bezala. Zortzi urteko mutikoak ziren, tamainaz ez oso altuak eta indarra ere gutxi. Gurasoak aldiz, alderantziz, tamainaz oso handiak eta indarra ere handia zeukaten. Ehizatutako animaliak jaten zituzten, erbiak, untxiak edota arrain desberdin ugari. Bestalde, ehizan ibiltzea ere asko gustatzen zitzaien, beraiek egiten zituzten lantzak, eta oso pozik ibiltzen ziren. Beraiek ziren euren familiako ume bakarrak, lagun asko zituzten baina herrian, eta ez ziren asko ikusten. Behin, egunero bezala jateko zerbaiten bila joan ziren beraien lantzekin. Erreka ondotik pasa eta lamiak agurtu zituzten, baina Agaotzek ezohikoa zen zerbait ikusi zuen, lamiak arraro zeuden, ez ziren ondo ikusten, lausotuta zeuden. Bi anaiei arraroa iruditu zitzaien baina aurrera egin zuten. Mendian gora hasi ziren eta Torto [...]

-Gertatu da jada Noaingo guda, gu gara hurrengoak, Mari, Marimunduko edo eta Aketegiko dama, lagun gaitzazu mesedez! Zu zara gure azken aukera! horrela egiten zuen otoi Amaiurgo gudari haietako batek. 1522. urtean, baskoiak zeuden Amaiurgo gazteluan gotortuta, inungo esperantzarik gabe, bertan, izututa, ihes egin gabe. Izan ere, euren etsaiak, gaztelarrak, 10.000 soldadu ziren, baskoiak berriz 200 besterik ez. Bazekiten gaztelarrak kupidorik gabe erasotuko zietela, izan ere, Etsaik, pertsonaia mitologikoak, bultzatu zituen gerra bortitzean hastera. Hori nahikoa ez bazen ere, Ingumaren erruz, Euskaldunek gauean ez zuten ondo lo egiten, amets gaiztoak eta ezbeharrak gertatzen zitzaizkielako. -Baliteke hau izatea gudurik gabe lo egingo diagun azken gaua. Egin dugu gure esku dagoen guztia, Marik laguntzea espero diat. - Ahal duguna egingo diau, gure ongizatea helburu dugula ahaztu gabe. Ez diagu geure burua gaztelarren eskuetan hain erraz utziko. Elkarrizketa honekin amaitu zuten afaltzen gudariek. Ez zekiten kanpotik laguntzarik jasoko ote zuten, zenbat tardatuko ote [...]

Bazen behin, Ataun herrian bizi zen hamabi urteko Garazi izeneko neska bat. Garaziri unibertso osoan gehien gustatzen zitzaiona bere amonak kontatutako istorioak entzutea zen. Egun batean herensuge baten aurka borrokatu zuen saguaren abenturak kontatzen zizkion, hurrengoan Txinako harresia zeharkatu nahi zuen merkatari xumearen bidaia… Zer ez zion kontatu amonak! Istorio horiek egiazkoak al ziren? Auskalo! Baina Garaziri horrek ez zion axola. Larunbatero, amonaren etxera joan, egongelako besaulki bigunean eseri, eta amonak zerbitzatzen zion txokolate beroaren usain gozoa dastatuz kontatzen zizkion istorio zoragarriei adi igarotzen zuen arratsaldea. Egun magikoa zen harentzat. Abenduko larunbat hotz batean, ohi bezala, amonaren etxera abiatu zen. Egun hartan sekretu handi bat jakiteko puntuan zegoen Garazi. Amona hizketan hasi zen: -Garazi, dagoeneko hamabi urte dituzu, asko hazi zara, eta buru argia duzu  -Garazik adi entzuten zion amonari, aurpegian adierazpen ezohikoa baitzuen - Hala ere, badago oraindik ez dakizun zerbait. Badago sekretu bat, gure familiako emakumeen mende egon dena [...]

Bazen behin, Asiako Ekialde Hurbilean bizi zen familia apal bat. Familia hau Palestinako, Gaza hirian dagoen Salah Al Deen auzoan bizi zen. Lau ziren familian: aitak, Ibrahim zuen izena, amak, Aida, seme gazteenak Danil eta seme zaharrenak, berriz, Amin. Duela pare bat urte, aitona gerran hil zenetik misil baten eztandaren ondorioz, amona Mira ere beraiekin bizi zen. Baina geroz eta ahulago eta tristeago ikusten zuten etxekoek. Ez zekiten triste zegoelako edo gaixo zegoelako zen. Ez ziren kondizio onenetan bizi, ez. Bi gelatako etxe txiki batean bizi ziren. Gela horietako bat komun txiki bat zen eta bestea, berriz, bai sukaldatzeko eta bai lo egiteko erabiltzen zutena. Su batek, mahai batek eta kaletik hartutako koltxoi zahar batzuek osatzen zuten bigarren gela hori. Gau luze eta beldurgarri batean, Ibrahim ezin lo egin zebilen, koltxoian alde batera eta bestera. Urrunean gerraren soinu beldurgarriak entzuten ziren, misilen eztanda hotsa, armen tiro hotsa, pertsonen garraxiak… Soinu [...]